Son Dans

İzb­ele­rde yaşadık, gündü­z­leri, geceleri, geceleri,
kedi hiçbir şey yeme­di, pusu­da, sağır,
sağır, o, farel­er, yangın bit­mek bilme­di,
evler, duvar­lar, ağaçlar, yankıyı önle­di,
şehir kıyısın­da­ki silo­lar, vagonlar, marşan­diz garı,
yankıyı yut­tu, sağır, biz, biz, yankı,
sağır, adamlar, su, su, diye inledik, biz, gündü­z­leri, geceleri, geceleri,
vatanı yak­tılar, ana­vatanı, diye inledik,
kedi pusu­da bekledi.

İzb­ele­rde yaşadık, gündü­z­leri, geceleri, geceleri,
kedi hiçbir şey yeme­di, yaşadık, tablo­lar, savaş­ta,
bodrum­lar­da yaşadık, yaşadık, sağır,
gec­eye yazıldı, ışıl­dak­lar, bom­balar,
misket tüfek­leri­ni çıkart­tılar müzel­er­den, ağaçları devirdil­er,
şehrin asfaltı­na çak­tılar ağaçları,
şehir kıyısın­da­ki hen­dek­ler, köste­bek­ler, onlar, öğret­men­ler­im­iz,
yıpran­mış pan­tolon­lar, büyük lid­er, arkaların­da,
kedi pusu­da bekledi.

İzb­ele­rde yaşadık, gündü­z­leri, geceleri, geceleri,
kedi hiçbir şey yeme­di, annel­er, oğullar, onlar, sev­di savaşı,
düş­man hesap vere­cek, eller, sım­sıkı tutun­muş,
şehir kıyısın­da­ki toprağa, kurşun, kurşun,
çoçuk­lar, güneş, kaçırıldı,
bulut­lar, satın alındı, gökyüzü, düş­man­lar,
kedi kulak zarın­da otur­du, biz, biz hiçbir şey duy­madık,
kulak, sağır, kedi,
kedi pusu­da bekledi.

İzb­ele­rde yaşadık, gündü­z­leri, geceleri, geceleri,
kedi hiçbir şey yeme­di, annel­er, biz, sağır,
büyük nutuk­ları yut­tuk, su, adamlar,
bayrak­ları yak­tılar, üni­for­maları, lid­eri,
lid­eri, diye inledik, lid­eri, bayrak­lar,
annel­er, onlar, çarşaflar, çarşafları astılar,
beyaz çarşafları, düş­mana,
düş­man­lar, tertem­iz, düş­man­lar,
kedi pusu­da bekledi.

Horst Bin­gel, 1990
Şiirin ilk yayım­landığı ede­biy­at dergi­leri: 1990‘da »Weg­warten« (Hannover/Almanya), 1997‘de »Muschel­haufen« (Viersen/Almanya).
Şiir: Horst Bin­gel, © Horst Bin­gel Ede­biy­at Vak­fı, »Kehraus«
Çeviri/Übersetzung: © Safiye Can, 2011–2012

Özgeçmiş:

1933 yılın­da Almanya‘nın Kor­bach kasabasın­da dünyaya gelen yazar, şair ve yayım­cı Horst Bin­gel’in öykü ve şiir­leri saygın Alman yayınev­lerinde yayım­landı ve ken­disi yayım­cı olarak da çok sayı­da Alman şiir ve öykü antolo­jisinin altı­na imza attı. Editör­lük de yapan ve yeni nesil yazarlarını destekleyen Bin­gel, Alman Yazarlar Birliği‘nde (VS) başkan­lık görevi­ni üstlendi.

Avan­gart bir yazar olan Bin­gel, yap­tığı orga­ni­za­sy­on­lar­la ede­biy­atı sokak­lara taşıdı; örneğin Frank­furt Kitap Fuarı döne­minde tramvay’da din­leti düzen­le­di. Kapanan fir­ma alan­ların­da büyük çapı­da orga­nize ettiği din­letil­er yurt­dışın­da büyük ilgi topladı. Fark­lı ülkel­erde yaşayan yazarları bir araya getirip, düşünce alışver­işi için imkan sağlayan Bin­gel, 1984 yılın­da aldığı Wilhelm-Leuchner-Madalyası‘nın yanı sıra pek çok ede­biy­at ödülüne layık görüldü. Bin­gel 2008 yılın­da Frankfurt‘ta vefat ettiğinde ardın­da bir oda dolusu manuskript bırak­tı. 2009 yılın­da eşi Bar­bara Bin­gel tarafın­dan kuru­lan Horst Bin­gel Ede­biy­at Vak­fı pek çok ede­biy­at etkin­liği ve anma gün­leri gerçek­leştir­menin dışın­da 2013–2014 yılın­dan itibaren ver­ilme­si öngörülen „Horst Bin­gel Ede­biy­at Ödülü“ için hazır­lık­larını sürdürmekte.

Horst Bin­gel şiir­leri bu vesile ile ilk defa Türkçe’ye çevrildi.